live

Ja, ik geef het toe. Ik was één van die onnozelaars die een jaar of vijf geleden aan het beeld gekluisterd zat voor de geboorte van Kai-Mook.

Niet op de grote schermen op het Mechelse Plein. Zo erg was het nu ook weer niet.

Maar mijn computer stond op, dagenlang mama Phyo Phyo in beeld, bevallend onder het waakzaam oog van hoeveel mensen?

Ook ik kon het niet laten om steeds weer, tussen de bedrijven door, te gaan piepen of er al een olifantenboeleke was. Ik was op zaterdagavond redelijk vroeg gaan slapen en was dus zondagochtend op tijd wakker om de opwinding mee te maken rond het ineens dan toch geboren olifantje. En, ook dit wil ik nog toegeven, ik was tot tranen toe bewogen toen het schattig ding even later kramakkelig op zijn pootjes probeerde te gaan staan. Live tv, spannend, dichtbij, maar ook wel een beetje gênant, dat ook natuurlijk.

We zijn bijna vijf jaar later en Kai-Mookske is een hele Mook geworden, een volwassen olifantenmadam met een eigen leven, ver weg van haar moeder.

Intussen zijn er nog vele schattige girafkes, nijlpaardjes, struisvogeltjes en meer van dat geboren. Maar het blijft niet boeien, en mijn laptop volgt het niet meer op de voet. En niet alleen ik ben er een beetje verzadigd van, dus moet er iets nieuws gevonden worden. Iets anders. Spectaculairder.

Et voilà. De online krantenkoppen schreeuwen het tegen elkaar op:

“Volg de onrusten in Kiev live!” Om de paar minuten verschijnt er een nieuw bericht. Hoeveel doden er nu al zijn, en hoeveel meer dat is dan vanmorgen. Wat mensen als laatste boodschap twitteren voor ze dood gaan. Op de foto's kan je precies volgen hoe ze sterven: brandend of met bloedend hoofd, in de armen van een makker of gewoon alleen plat koud op de harde straatstenen. Als je dat nog niet genoeg vindt kan je ook op filmpjes klikken. Achter je bureautje met vol zicht op de gruwel, razernij en paniek van de Oekraïners. Veilig bij het warme kacheltje.

Ik wil mijn kop niet in het zand steken voor de realiteit, dat zal zo'n fris geboren struisvogeltje wel doen. Maar om tijdens Syrië en de Centraal-Afrikaanse Republiek ook deze ellende nog als tussendoortje rauw voorgeschoteld te krijgen? Ik zet , met enig gewetensgeknaag, de live knop op pauze.