hombeek city

Het café lijkt gesloten, er brandt geen licht. Maar toch, Germaine staat achter de toog. Ze is weer slecht te been vandaag.

Wat het moet zijn.

Een koffie. En of ze ook iets te eten heeft.

Nee. Alleen een stuk chocolat. Maar de bakker is aan de overkant en die verkoopt alles. Ze zal wachten met de koffie tot ik terug ben. (Je haalt meer bij de warme bakker dan brood alleen.)

Gaston staat niet meer achter de toog. Zijn gezicht hangt in een kader aan de muur, een veel te vol glas sherry aan de mond. (En aan de neus te zien niet zijn eerste). Het afwezige lijf zit in zijn zetel, onder zijn foto.

Tijden geleden hebben ze nog de moed verzameld om de muren eens af te wassen. Lang hebben ze het niet volgehouden: één vierkante meter lichter geel op een okerkleurige muur. Zijn hart. Haar slecht been. En ze moesten ook de klanten bedienen ondertussen. En een klapke doen. (Je haalt meer....)

Den dikken tattoo zit met zijn koffie aan de toog.

- Nee, ik heb nergens geen goesting niet meer in. Gisteren heb ik een vensterbank geschilderd. Eén! Toen had ik geen goesting niet meer.

Mei '68 van achter zijn tafel:

- Amai, de dag dat ik met pensioen ga zoek ik direct vrijwilligerswerk.

- Waarvoor zoudt ge dat wel doen?

- Mijnen dag moet gevuld zijn. Wat doet een mens anders heel den dag?

- Tv kijken, en hier iets komen drinken. (Tegen mij en mijn broodjes) Ge had anders bij mij mogen komen eten madam. Spiegeleieren. Direct klaar in de pan en weinig afwas. Afwassen, dat doe ik niet graag.

- Allé, ge hebt niks anders te doen.

- Ik heb in niks geen goesting niet meer. Gisteren kwam de Ronny Rottentand langs met zijne moto. Geen assurance of niks niet. Kom, zegt hij, we gaan rijden. Maar ik had geen goesting.

- Ja, die gasten, met niks in orde. En als ze dan in de problemen komen, dan vliegen ze in den bak. Maar dat is vakantie voor die mannen. Eten, verwarming, en een bed. Meer hebben die niet nodig. Als ge niks hebt kunt ge niks verliezen.

Ik zet mijn lege koffietas op de toog, dat scheelt twintig stappen voor het been.

- Dankuwel. Dat is vriendelijk. 1 euro 20 alstublieft.

- Merci. 't Was een lekkere filter. Dag allemaal.

- Dag madam!

Gaston kijkt vanuit het fotokader naar zijn klandizie. Niks nieuws onder de zon sinds hij er niet meer is. Er wordt alleen minder sherry gedronken.